Patiënt 1
Gertie kende ik al omdat ik bij haar ook schilderlessen heb gevolgd waardoor de drempel laag was om haar hulp te vragen. Ze stelde voor om eerst een gesprek te hebben om de hulpvraag duidelijk te krijgen. Al snel kwamen ook papier en potloden op tafel. Krassend en pratend kwamen er bij mij dingen los die me vasthielden en waar ik zo moe en gestrest door was. Tijdens de therapie luisterde Gertie goed naar wat ik nodig had. De opdrachten die ze me aanbood sloten daarbij aan. Zo heb ik o.a. de lemniscaatvorm geoefend. Maar ook heb ik tijdens een sessie met waskrijt op papier mijn boosheid geuit, wat heel goed voelde en me ook inzicht gaf. Ik kreeg kleine huiswerkopdrachtjes mee om te leren meer in het “hier en nu” te zijn en om de dingen met meer aandacht te doen en te bekijken. Zo oefende ik om ook thuis tijd voor mezelf vrij te maken. Ook mijn behoefte om vaker in mijn dagboek te willen schrijven kwam aan de orde. Gertie stimuleerde me om een eigen plekje in huis te creëren waar ik me af en toe terug kon trekken om te tekenen of te schrijven. Dat heb ik gedaan. En het werkt! Een aantal sessies heb ik in een rustig tempo geschilderd volgens de nat-in-nat methode. Iedere keer dezelfde schildering weer nat maken en een stapje verder gaan…. Steeds de beweging afwisselend van buiten naar binnen en dan weer van binnen naar buiten…..Het was ontspannend om te doen. Ik leerde weer te genieten van de kleuren die ontstonden en die steeds dieper en mooier werden. Het uiteindelijke resultaat was een warme en lichte binnenruimte waarin een vuurtje brandt, waaraan een persoon (ik) zich lekker laat verwarmen. Deze schildering heb ik thuis opgehangen om me te blijven herinneren aan het belang van dat ‘eigen plekje’ waar ik tot mezelf kom en kan bijtanken! Gertie heeft me ook grondingsoefeningen aangeboden die ik kan doen om mijn denken los te laten en mijn lichaam beter te voelen. Tot slot heb ik geschilderd n.a.v. een verhaal waarin ‘de boom’ centraal stond. De combinatie van praten, luisteren en daarbij me kunnen uiten en rust vinden in de oefeningen is voor mij helend geweest. Ik ben in totaal 5 maanden met dit therapietraject bezig geweest (14x). In het begin iedere week, later met meer tussentijd. Doordat ik heb ervaren dat het me goed doet om ruimte en tijd voor mezelf te maken heeft me dit sterker gemaakt, me vertrouwen gegeven en me gemotiveerd om dit thuis goed in te plannen. Ik heb meer energie, voel me veel rustiger en geniet veel meer van alles!

Patiënt 2
Ik maakte kennis met Gertie op het moment dat mijn bordje overvol begon te raken en ik niet meer los kon komen van de dingen die mij bezig hielden en mijn aandacht vroegen . De “to do” lijstjes werden alleen maar langer. Tijdens het kennismakingsgesprek vertelde ik Gertie in het kort mijn levensverhaal en waar ik graag aan zou willen werken. We spraken af om wekelijks aan de hand van een sprookje te gaan schilderen. Ik had al eens eerder geschilderd n.a.v. sprookjes en vond dat toen erg fijn. De eerste keren begonnen we het therapie-uur met 10 minuten vormtekenen. Ik mocht de oefeningen ook thuis doen als ik dat wilde, maar het was geen verplicht huiswerk. Het is wonderbaarlijk om te ervaren dat je iets in alle vrijheid mag doen omdat je dat zelf wilt en niet omdat het moet. De oefeningen hielpen me om in een ritme te komen van inspannen en daarna weer ontspannen en loslaten. Het schilderen was heel erg fijn om te doen. Maar het raakte me ook gevoelsmatig en confronteerde me met mezelf. Ik vond het prettig dat Gertie zelf ook meewerkte. We schilderden aan de hand van de verschillende ontwikkelingsfasen in het sprookje, die ik ook kon herkennen in mijn eigen leven. Ook ik was ‘gevangen’ geraakt en zocht naar een weg om mezelf te bevrijden. Ik vond het een verademing om op deze manier aan mezelf te mogen werken en heb genoten van de mooie kleuren die ontstonden. Telkens weer anders! Op het einde van het therapie-uur moest ik dan mijn werk los laten om het pas een week later weer op te pakken en er mee verder te gaan. Ik heb me verwonderd over wat er in mezelf en op papier gebeurde tijdens het schilderen; Het is lastig uit te leggen…. Ik voel me nu vrolijker en vrijer en kan beter afstand nemen. Natuurlijk gaat het ook nog wel eens ‘mis’. Thuis heb ik mijn schilderwerk een mooi plaatsje gegeven. Zo werkt het voor mij als een geheugensteuntje.

Terug naar : kunstzinnige therapie