Bij reguliere ziektebeschrijvingen wordt als een van de symptomen van de ziekte vaak de koorts genoemd. Meestal fout. Bij infectie ziektes is de koorts geen ziekteverschijnsel maar een genezingsverschijnsel. Het lichaam probeert te herstellen en maakt koorts om de eigen afweer te stimuleren en de delingssnelheid van virussen en bacteriën af te remmen.
Ook de meeste ander verschijnselen die wij gewoonlijk ziekteverschijnselen noemen zin bij nader inzien vooral genezingsverschijnselen zoals ; overgeven, diarree , vaak plassen bij blaasontsteking , hoesten, zweten.
Bij kanker komt koorts voor die geen genezingsverschijnsel maar een ziekteverschijnsel is.
Bij chronische infecties komt een ineffectieve koorts voor die doordat het niets oplost in feite schade berokkent en daardoor tot een ziekteverschijnsel wordt.
Koorts bestrijden is daarom over het algemeen zinloos en onproductief. Het kan zin hebben wanneer een zieke door de hoogte van de koorts niet kan slapen. Een goed slaap helpt ook bij de genezing. Soms moet er dan gekozen worden en in een dergelijk geval kan het zin hebben de koorts met opzet te verlagen.
Ook kan een zieke pijn hebben. Pijnbestrijding is dan een goede zaak. Sommige pijnstillers zoals Paracetamol bestrijden niet alleen de pijn maar verlagen ook de koorts. Het is goed om in het oog te houden dat de paracetamol dan gegeven kan worden voor de pijn maar dat het zodra de pijn dragelijk is gestaakt wordt en niet doorgegeven wordt om de koorts te verlagen.
De laatste tijd (2014) verschijnen er artikelen die aantonen dat mensen die bij een koortsende ziekte Paracetamol slikken trager herstellen dan mensen die dat niet doen. Ook is onlangs de maximale dosering van Paracetamol bij chronisch gebruik terug gebracht van 8 naar 5 tabletten per dag ( voor volwassenen). Het bleek de lever toch meer te beschadigen dan altijd gedacht werd.
Paracetamol is dus geen onschuldig middel!
Sinds een jaar of 10 wordt in de reguliere geneeskunde de hygienehypothese aux serieux genomen. Deze hypothese stelt dat een aantal chronische ziektes -m.n. allergieën- toenemen wanneer mensen op de kinderleeftijd te weinig infecties doormaken. De infecties lijken het immuunstelsel te trainen.